مریم وب

رسول خدا صلى الله عليه و آله در وصيت خود به امير مؤمنان حضرت على عليه السلام فرمود: اى على هشت گروهند كه اگر به آنان ملامتى رسيد جز خودشان را نكوهش نكنند: كسى كه به سفره‏اى مى‏رود كه دعوت به آن نشده است. كسى كه عليه صاحب خانه خود توطئه مى‏كند. كسى كه از دشمنان خود طلب خير نمايد. آنكه از افراد پست نيكى مى‏طلبد. كسى كه ناخوانده به اسرار وارد مى‏شود. كسى كه به پادشاه توهين مى‏كند. آنكه در جايى مى‏نشيند كه سزاوار آن نيست. آنكه با كسى سخن مى‏گويد كه به حرف او گوش نمى‏دهد.
اى على: شوخى نكن كه ارزش تو از بين مى‏رود، دروغ مگو كه نورت از بين مى‏رود. از دو صفت بر حذر باش: آزردگى و تنبلى، زيرا اگر آزرده خاطر گردى تحمل حق را نخواهى داشت و اگر تنبلى كنى وظيفه‏ات را انجام نمى‏دهى.
اى على: هفت چيز است كه در هر كس جمع باشند حقيقت ايمان او كامل بوده دربهاى بهشت به روى او گشوده گردد: كسى كه شاداب وضو گيرد، و نمازش نيكو باشد، و زكات ثروت خود را بپردازد، خشم خود را بپوشاند، و زبانش را مهار كند، و بر گناه خود استغفار نمايد، خيرخواهى خود را بر اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم عمل كند.
سه گروه‏اند كه همنشينى با آنان دل را مى‏ميراند: همنشينى با فرومايگان نژادى و اعتقادى، همنشينى با ثروتمندان، گفتگوى با زنان.
سه چيز است كه بيم آن مى‏رود كه سبب ديوانگى شوند: قضاء حاجت بين قبرها، با يك كفش راه رفتن، تنها خوابيدن. الآداب الدينية للخزانة المعينية / ترجمه عابدى، ص: 358